دو کوهه، در باطن تو هنوز راز آن روز های سپری شده باقیست

                می دانم دیگر خاک توقدمگاه آن کربلائیان اخر الزمانی نیست

                      جا دارد که دوکوهه مزار عشاق باشد زیارتگاه عشاقی که از غافله جا مانده اند

         قرار   بی قرارانی  دوکوهه                 خرامات  شهیدانی    دوکوهه

        قطار عاشقان را  ایستگاهی               به جسم خستگان جانی دوکوهه

        تو اشک باغهای سبز فردوس            اگر چه گرم وسوزانی  دوکوهه 

        جه دلها  در حسینیه  شبانگاه             نخفتند تو  می دانی      دوکوهه

       سرشته خون در صفحه هایت             کتاب  راز   پنهانی     دوکوهه

       همیشه  خاک  تو  بوسیده باید             منای   عید    قربانی    دوکوهه