یه روزی سنگرهایی داشتیم. اون طرف خاکریز ،عراق وانگلیس و امریکا وصهیونیست بودند.

هدف مستقیم به سمت آنها بود وبچه ها یک دل ویک رنگ همه اهل خود سازی بودند و عاشق

.(انگار توفیقی بود که خدا نصیب مردمان آن زمان کرد)

اما با صلح سنگرها ترک شد همه به عقب برگشتند وبه مرور زمان سنگرها تخریب شد .

اما غافل از اینکه دشمن هنوز اون طرف خاکریز است. اونها اون طرف خاکریز با دوربین هاشون ما را نظاره می کردند وسنگرهای خالی مارا .

آنها دیدند که دیگر شهید همت نیست ،خرازی نیست ،زین الدین نیست ومتوسلیان ........

اما اگر بخواهیم دوباره سنگری از نو بسازیم دیر نیست .ما باید به دشمن نشون بدیم که اگر شهید همت و خرازی وزین الدین نیستند اما ما همت می شویم خرازی می شویم و.......

ما بسیج مخلص می شویم....